Powervrouw Marvy Rieder

Tijdens mijn interview met Marvy werd ik enorm geïnspireerd door haar drive om anderen te helpen en verder te brengen. "Empowered women, empower women" is waar ik aan moest denken bij haar. Haar carrière begon als model, waarna ze zich al snel ging inzetten voor de rechten en welzijn van modellen. Marvy Rieder is een pionier waarbij "nee" geen optie is en die haar downs ervaart als leermomenten, zodat ze kan groeien. Haar doorzettingsvermogen is bewonderingswaardig en ik ben daarom ook mega trots dat wij Marvy Rieder mogen toevoegen aan onze Powervrouwen hall of fame!

In een interview las ik dat jij eerst medicijnen wilde gaan studeren, maar toen gescout werd door een modellen bureau en daarna volgde een heel bijzonder carrière pad. Waarvan droomde jij vroeger en is die droom uitgekomen?

Ik ben opgegroeid als dochter van twee ondernemers, dus dat gegeven is mij eigenlijk met de paplepel ingegoten. Ik weet niet anders, dan dat ik dacht: "Over een tijdje, dan heb ik ook mijn eigen bedrijf." Wat dat precies moest zijn, varieerde nogal eens.
Mijn ouders leerde mij wel dat je je dromen waar kan maken door ongelimiteerd te denken. Zij leefden dat principe voort en daardoor ben ik zo gaan denken. Het voortleven en ook daadwerkelijk doen is zoveel krachtiger dan het enkel uitspreken.
Ik geloof dat het leven loopt zoals het moet lopen, oftewel dat dingen voorbestemd zijn en tegelijkertijd je wel degelijk zelf de touwtjes in handen hebt om er iets moois van te maken. 
Toen mijn carrière in de mode industrie startte, was voor mij snel duidelijk dat ik voor het hoogst haalbare zou gaan. Ik had bedacht het gezicht te worden van L ‘Oréal. Maar dát liep net even anders. Ik heb zeker mooie campagnes geschoten, shows gelopen die ik voor geen goud had willen missen en ondertussen een waardevol netwerk opgebouwd, maar het carrière pad zoals ik 'm had uitgestippeld, heb ik niet bewandeld. Echter, de lessen die ik heb mogen leren tijdens die jaren, hebben ervoor gezorgd dat ik zoveel andere kennis en knowhow heb opgedaan en daarmee onder andere de Models Health Pledge heb opgericht. De realisatie dat niet alleen ik als rolmodel een functie heb te vervullen, maar vooral ook de mode industrie, was voor mij een mooie eye opener.

Toen ik 17 was ben ik per toeval een keer ontdekt door een fotograaf. Ik wilde eigenlijk helemaal niet, het idee vond ik niet bij mij passen. Toen ik jong was, had ik redelijk introvert gedrag, deed aan verlegenheid en dacht: Ik voor de camera staan? Nee! Om van ze af te zijn zei ik:” Bel mijn ouders maar!” Toen bleek dat mijn moeder en deze man elkaar kenden van vroeger. Voor ik het wist zat ik als kind in een volledig onbekende wereld, maar ook in een volwassen wereld, waar alles draaide om uiterlijk. Iets wat ik niet gewend was, want tijdens mijn jeugd spraken wij meer over het innerlijk.

De mode-industrie kon best pittig zijn als je niet goed in het zadel zat, en ik dacht: “Hoe kan ik bijdragen door deze industrie leuker te maken, als het gaat om mentale weerbaarheid, financiële gezondheid dat er aan die punten ook aandacht besteed wordt.” Dit kwam zo vaak terug en ik werd er echt 's nachts wakker van, alsof het me werd ingegeven. Hetgeen ik wilde opzetten bestond nog niet in de mode-industrie. Tijdens de beginfase merkte ik veel onbegrip en weerstand vanuit de industrie. Niemand zat op verandering te wachten en ik was eigenlijk een beetje tegen de stroom in aan het gaan. In die periode heb ik vaak gedacht: Waarom moet ik dit nou weer doen? Waarom moet ik nou weer in de bres springen voor anderen? Maar als ik kijk wat we allemaal hebben bereikt, is dat echt ongelooflijk en het allemaal waard! 

In een interview met Harper's Bazaar zei je: "De Mode heeft een voorbeeldfunctie." Wat ik ontzettend mooi vind, want ik geloof ook dat we de kracht van mode op jonge generaties niet moeten onderschatten. Je bent nu onder andere directeur van Model’s Health Pledge, een heel mooi initiatief voor gezonde werkomstandigheden in de modellen industrie. Als jij terugkijkt op jouw carrière, hoe zou jij jouw pad naar succes omschrijven? Wat heb je allemaal gedaan om hier te komen? 

Ik vind echt dat de mode-industrie als rolmodel fungeert, het is de voorloper in bijna alle branches. Zij zijn beeldbepalend en bepalen hoe er naar mensen wordt gekeken, door figuur of kleur. Door die gesprekken continue te voeren, met grotendeels de zelfstandigen in de industrie en ze te laten realiseren: "Wees je bewust dat jij die voorbeeldfunctie hebt." Dat is ook de reden waarom ik heb gezegd: "Ik maak hier enorm hard voor." Op een gegeven moment werd ik gevraagd om in de raad van advies te zitten. Ik moest naar Duitsland komen om met het ministerie te praten over de gezondheid in de mode-industrie. Dat gebeurde, omdat ik de enige was die zich op dat moment uitsprak over dat er dingen mis waren in de mode-industrie en hoe we dit konden oplossen.

Ik ben in gesprek gegaan met het Ministerie van Volksgezondheid en er werden vragen gesteld over hoe ze het konden verbeteren. Het voorstel was wet- en regelgeving. Ik geloof dat regelgeving niet werkt. Dan krijg je weerstand, dat wil je niet. Ik geloofde dat je mensen vanuit intrinsieke waarde moest laten willen veranderen. Toen hebben we besloten een platform op te zetten. Dat deed ik niet alleen. Inmiddels is het een stichting geworden waar 70 bedrijven aan gelieerd zijn.

Wat waren moeilijkheden die je tegenkwam tijdens het ondernemen? En hoe ga je die te lijf?

Het ondernemen heeft veel leuke kanten, ondanks dat het soms ook een uitdaging is. Ik heb aan zoveel mooie projecten meegewerkt, veel geleerd en kan echt met recht zeggen dat ik trots ben op mezelf. En soms moet je onderuit gaan, om te leren wat wel goed werkt. Momenten die niet goed gingen, zijn voor mij momenten geweest waar ik enorm van geleerd heb. Zo heb ik wel 1000 keer tegen een dichte deur aan gekeken. Dat is niet leuk, maar ik heb geleerd om naar mijn gevoel te luisteren en uit mijn comfortzone te stappen. 

Sta jij vaak stil bij je successen?

Dat is nog weleens mijn uitdaging, stilstaan bij successen. Vooral de ‘kleine’ successen! Want hoe mooi is het wanneer je aan het einde van je reis terug kijkt en denkt: "Heb ik genoten, heb ik plezier gehad? Was ik er op de momenten dat het er echt toe deed. Heb ik het leven gevierd?" 

Ik vind het mooi dat jij je zo inzet voor onder andere vrouwen in de mode- industrie. Ted Louise is gemaakt voor sterke vrouwen, door sterke vrouwen. Wij noemen onze dragers powervrouwen. Wat is voor jou een powervrouw?

Iemand die in haar eigen kracht staat, die vanuit haar eigen unieke, authentieke energie staat voor wie ze is en wat ze doet en dat ook uitdraagt.  

Met onze tassen helpen wij vrouwen om in een oogopslag alles te vinden in hun tas. Wij willen een einde maken aan de chaos in de tas van een vrouw. Hoe ziet jouw tas er van binnen uit en wat zijn dingen die jij altijd bij je hebt in je tas?

Mijn huidige tas is zo groot en onhandig dat ik werkelijk waar niets terug vindt wat ik er in, maar dat komt ook door mijn onhandige tas. Hij is heel groot, heeft geen vakken en kan niet dicht aan de bovenkant. Ik ben daardoor vaak mijn spullen aan het zoeken. Ik heb altijd mijn laptop bij me, het geluksengeltje dat ik van mijn moeder heb gekregen, altijd wat cash geld, speelgoed van mijn dochter, pennen en iets van make-up. De Jordan tas van jullie collectie komt als geroepen. Heb ik eindelijk geen grabbelton meer en kan ik alles meteen terug vinden.